โลกหลังยุคโคหวิด ประเทศไทยขยับตัวค่อนข้างเร็วเมื่อเทียบกับหลายประเทศ อย่างเรื่องนักท่องเที่ยวต่างประเทศ หากใครได้เห็นบรรยากาศแถว MBK ย่านสยาม ราชดำริ เป็นต้องปลาบปลื้ม แม้จีนยังไม่ปล่อยคนออกนอกประเทศ เราก็ไม่เดือดร้อน นักท่องเที่ยวจากเอเชียใต้ ตะวันออกกลาง อาเซียน เอเชียตะวันออก แม้กระทั่งยุโรป อเมริกา แห่กันมาเต็มกรุงเทพฯไปหมด ในต่างจังหวัดก็น่าจะไม่ต่างกันสักเท่าไหร่นอกจากจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติ ในช่วงนี้ประเทศไทยยังมีการเปลี่ยนแปลงด้านอื่นๆอีก อย่างเช่น เรื่องกฎหมายเกี่ยวกับกัญชา กัญชงที่เสรีมากขึ้น เรื่องกฎหมายการแต่งงานของคนเพศเดียวกัน กรณีหลังนี้อ้างกันด้วยซ้ำว่ายึดตามแนวทางสากล ฟังแล้วสับสนไม่รู้ว่าเราเข้าใจคำว่าสากลตรงกันหรือเปล่าในโลกนี้มีประเทศต่างๆอยู่ประมาณ 200 ประเทศ ประเทศที่ยอมรับการแต่งงานของคนเพศเดียวกันมีอยู่ 30 ประเทศ หลายประเทศยอมรับอย่างมีข้อจำกัดเสียด้วยซ้ำ ก็ยังโชคดีที่ผู้ปลักดันเรื่องกัญชากัญชงไม่ได้อ้างความเป็นสากล เพราะจำนวนประเทศที่ยอมรับกัญชากัญชงในทางกฎหมายยังมีน้อย ถึง 20 ประเทศหรือเปล่าก็ไม่มั่นใจผมไม่ต่อต้านกัญชากัญชง ไม่คัดค้านการแต่งงานของคนเพศเดียวกัน เพียงอยากให้เห็นใจกลุ่มคนที่ไม่เห็นด้วยกับเรื่องเหล่านั้นที่ต้องอดทนอดกลั้นกันมากขึ้น คนกลุ่มนี้เมื่ออยู่ในสังคมใหญ่แม้ไม่เห็นด้วยกับการพนัน อบายมุข แม้ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ก็ยังอดทนอยู่ได้กับสังคมที่เต็มไปด้วยสิ่งเหล่านั้น กรณีของผมเองมีเรื่องไม่สบายใจเพิ่มเติมขึ้นมาอีกหน่อยคือเรื่องแนวทางสากล บอกตามตรงว่าผมยังดูไม่ออกว่ามันเป็นสากลตรงไหน #ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #กัญชา, #พรบคู่ชีวิต
