เวลานี้ผมอยู่เมืองยอกยา อินโดนีเซีย อากาศอบอุ่นสบาย หายใจโล่งปอด มองไปทางตะวันออกมีเทือกเขาสูงเรียงเป็นแนวยาว บางส่วนเป็นภูเขาไฟมที่ยังไม่ดับ คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังสมัยผมเป็นเด็กว่า คนเมืองนี้ค่อนข้างเคร่งศาสนา เดิมทีเป็นอิสลามแนวเก่า ทว่าคุณปู่นำอิสลามแนวใหม่มาแนะนำ ตั้งเป็นองค์กรเคลื่อนไหวทางศาสนาชื่อมุฮัมมะดียะฮฺ วัตถุประสงค์ก็เพื่อต้านทานการเผยแผ่ศาสนาของผู้ปกครองดัทช์ที่ประกาศว่าจะเปลี่ยนเกาะชวาให้เป็นคริสต์ทั้งหมด สุดท้ายทำไม่สำเร็จจากการทำงานหนักของมุฮัมมะดียะฮฺและองค์กรอิสลามอื่นๆ ปัจจุบันมุฮัมมะดียะฮฺเป็นองค์กรอิสลามที่ใหญ่เป็นอันดับสองของอินโดนีเซียมีสมาชิกเกือบ 50 ล้านคน มีองค์กรเล็กๆภายใต้มุฮัมมะดียะฮฺกว่าหมื่นองค์กร ทั้งนับเป็นองค์กรศาสนาอิสลามที่มีทรัพย์สินมากที่สุดในโลกคุณพ่อของผมถูกมุฮัมมะดียะฮฺส่งไปเรียนศาสนาที่อินเดียตั้งแต่อายุ 14 ใช้เวลาเรียนห้าปีก่อนเดินทางจาริกกลับไปอินโดนีเซียผ่านมาทางประเทศไทยจากปัตตานีแวะมากรุงเทพฯกระทั่งพบคุณแม่ของผมจึงตัดสินใจไม่กลับอินโดนีเซียทว่าใช้ชีวิตอยู่ในประเทศไทยตลอดชีวิตที่เหลือ ร่วมกันสร้างครอบครัว มีบุตรธิดา 10 คนโดยมีผมเป็นคนที่ 5 ผมบอกกับคนที่อินโดนีเซียว่าหากคุณพ่อไม่มากรุงเทพฯ งานด้านวิทยาศาสตร์ฮาลาลในโลกอาจไม่มีใครเริ่ม ชะตาชีวิตถูกกำหนดไว้อย่างนั้น อิสลามเรียกว่าฮิดายะฮฺเป็นข้อกำหนดของพระผู้เป็นเจ้าผมมายอกยาการ์ตาแล้วก็คิดถึงพ่อ ท่านมาจากครอบครัวใหญ่ คุณย่าชื่อวาลีดะฮฺเป็นคนในวังสุลต่าน คุณพ่อของคุณย่าเป็นอิหม่ามมัสยิดใหญ่ประจำวัง คุณปู่จึงเป็นลูกเขยอิหม่าม คุณพ่อมาอยู่เมืองไทยเจอคุณแม่ของผมซึ่งเป็นลูกสาวคนเดียวของอิหม่ามประจำมัสยิดยะวาแถวถนนสาทรใต้ พ่อกับลูกจึงต่างเป็นลูกเขยของอิหม่ามไม่ต่างกัน #ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #มุฮัมมะดียะฮฺ, #เอร์ฟานดะห์ลัน
