เมื่อกว่ายี่สิบปีมาแล้ว “ไข่” ถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ร้ายต่อเนื่องกันหลายปีดีดักด้วยเหตุผลว่ามีคอเลสเตอรอลสูง ครั้งนั้นเป็นยุคกลัวคอเลสเตอรอลสืบเนื่องมาจากปัญหาโรคหัวใจและหลอดเลือด มายุคหลังแม้ความเข้าใจเรื่องโรคหัวใจและหลอดเลือดรวมทั้งคอเลสเตอรอลมีมากขึ้น ผู้คนจำนวนไม่น้อยยังคงกลัวไข่ไม่เปลี่ยนแปลง ในเชิงจิตวิทยา การสร้างความรู้ด้วยการฝังความกลัว เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ไม่ง่าย ดูอย่างยุครณรงค์ลดประชากรไทยด้วยสโลแกนสร้างความหวาดกลัวที่ว่า “ลูกมากยากจน” ก็แล้วกัน จนทุกวันนี้วันที่ประเทศไทยกำลังมีปัญหาประชากรลด ผู้คนจำนวนไม่น้อยยังคงกลัวความยากจนจากการมีลูก ความกลัวเมื่อถูกฝังลงในจิตใจแล้วใช่ว่าจะเปลี่ยนแปลงกันได้ง่ายๆ ฉันใดฉันนั้นเรื่องความกลัวไข่เพราะกลัวคอเลสเตอรอลก็ไม่ต่างกันมาถึงวันนี้ ยุคที่อาหารการกินหลายชนิดราคาพุ่งขึ้นไม่หยุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งยุคหลังการแพร่ระบาดของโควิด ราคาอาหารสูงขึ้นชนิดไม่มีเหตุมีผล ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย อ้างปัญหาราคาพลังงานแพงบ้าง อ้างว่าหลังโรคระบาดบ้าง เงินเฟ้อบ้าง สารพันเหตุผล ในบรรดาอาหารแพงเหล่านั้นไข่เมื่อเทียบคุณค่าทางโภชนาการดูจะเป็นอาหารที่ราคาเพิ่มขึ้นสมเหตุสมผลที่สุด หลายสถาบันการศึกษาจึงแนะนำให้บริโภคไข่วันละหนึ่งฟองด้วยเหตุผลทั้งทางโภชนาการ ทางสุขภาพและทางเศรษฐกิจ ประโยชน์ของไข่คือเป็นแหล่งที่ดีของโปรตีนหรือจะว่าเป็นโปรตีนราคาถูกก็คงไม่ผิด ไข่ไก่ขนาดกลางหนึ่งฟองมีโปรตีนที่มีกรดอะมิโนครบถ้วนสูงถึง 6-7 กรัม ให้พลังงาน 65-70 กิโลแคลอรี ทั้งยังเป็นแหล่งสารอาหารไม่ว่าจะเป็นวิตามิน A, B5, B6, B12, D, E, K ให้วิตามินโฟเลต ฟอสฟอรัส ซีลีเนียม แคลเซียม สังกะสี แถมด้วยไขมันชนิดดี มีรายงานวิจัยยืนยันด้วยว่าการบริโภคไข่ช่วยให้ไขมันชนิดดีอย่างเอชดีแอลสูงขึ้น อีกทั้งไข่แดงยังเป็นแหล่งเลซิทินสูงถึงหนึ่งกรัม ให้สารโคลีนที่ช่วยด้านระบบประสาท สารสีเหลือง สีส้ม ในไข่แดงอุดมไปด้วยสารลูทีน ซีแซนทิน ที่ให้ประโยชน์ต่อการทำงานของดวงตา สารพัดประโยชน์อย่างนี้อีกทั้งราคาไม่แพงนักเมื่อเทียบกับคุณค่า นักโภชนาการยุคใหม่จึงแนะนำให้หันกลับมาบริโภคไข่อย่างน้อยวันละหนึ่งฟอง แต่ก็อย่างที่บอก ผู้คนจำนวนหนึ่งถูกฝังความทรงจำตั้งแต่ยุคกลัวคอเลสเตอรอลกันไว้แล้วว่าให้งดบริโภคไข่ แก้ไขความกลัวอย่างนี้นักโภชนาการต้องพยายามกันให้มากขึ้น สิ่งที่ควรกลัวคือความกลัวต่างหาก #drwinaidahlan, #ดรวินัยดะห์ลัน, #กินไข่วันละฟอง
