เวลานี้ผมมาพักอยู่ที่โรงแรม Renaissance Kuala Lumpur กลางกรุงกัวลาลัมเปอร์หรือ KL มองจากห้องพักบนชั้น 12 ของโรงแรมคือ KL tower เมื่อนานหลายปีตอน ค.ศ.2006 18 ปีมาแล้ว เคยขึ้นไปทานข้าวเย็นบนภัตตาคารหมุนของหอคอยแห่งนี้ จำได้ว่าแถบนี้แม้มีอาคารมากมายแต่ไม่หนาแน่นเท่าในวันนี้
KL ปัจจุบันมีอาคารสูงจำนวนมากที่สุดในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มากกว่ากรุงเทพฯ สิงคโปร์ จาการ์ตา ตึกสูงที่สุดของอาเซียนอยู่ที่นี่ เทียบกับกรุงเทพฯแล้ว KL ร่มรื่นกว่า อากาศเย็นสบายกว่าเพราะมีภูเขาล้อมรอบ เป็น city in the garden เพียงแต่มีจำนวนประชากรน้อยกว่ากรุงเทพฯเท่านั้น
ผมมา KL เกินครั้งที่สิบแล้ว แต่ก่อนมาบ่อย พักหลังห่างหายไปหลายปี เห็น KL ตั้งแต่ยังไม่ใหญ่โตขนาดนี้ เป็นเมืองที่พัฒนาไปรวดเร็ว แซงหน้ากรุงเทพฯไปหลายขุม แต่จู่ๆ กรุงเทพฯก็เติบโตจนแซงหน้า KL ไปได้ มาครั้งแรกๆ อิจฉาระบบการจราจรของเมืองนี้ที่มีขนส่งมวลชนระบบรางสารพัด มาวันนี้กลับเป็นกรุงเทพฯที่มีขนส่งมวลชนระบบรางมากสายกว่า ทว่าอย่าไปเทียบเรื่องจำนวนต้นไม้ KL คล้ายเมืองกลางป่ายังไงยังงั้น KL ยังมีหลายเรื่องให้คนกรุงเทพฯอย่างผมต้องอิจฉา อย่างไรก็ตาม กรุงเทพฯมีหลายเรื่องให้ KL ต้องอิจฉาได้เหมือนกัน ทั้งเรื่องอาหาร เรื่องศูนย์การค้า เรื่องสถานที่ท่องเที่ยว เอาเป็นว่าสูสีกันก็แล้วกันนะ
#ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #kualalumpur
