แอรอน ทักเกอร์ หนุ่มวัย 32 ปี เพิ่งออกจากคุกเพียงสัปดาห์เดียว แต่โชคดีได้นัดสัมภาษณ์งานในเช้าวันหนึ่ง ที่เมืองบริดจ์พอร์ต รัฐคอนเนตทิคัต เขาตื่นแต่เช้ามืด สวมเสื้อเชิ้ตสะอาดตัวเก่งแล้วรีบขึ้นรถบัสประจำทางตรงไปจุดหมายทันที…ระหว่างทาง ได้พบเหตุการณ์ไม่คาดคิด รถคันหนึ่งประสบอุบัติเหตุพุ่งชนต้นไม้แล้วพลิกคว่ำ ขณะที่รถบัสชะลอ แอรอนถามคนขับว่า คุณจะลงไปช่วยไหม? คนขับรถบัสตอบว่า “ไม่ได้ครับ แต่ถ้าคุณลงจากรถ ผมก็ต้องทิ้งคุณไว้นะครับ” เพราะคนขับต้องรักษาเวลาตามตารางเดินรถ ขณะนั้นเอง ที่แอรอนสังเกตเห็นเริ่มมีควันลอยออกมาจากรถที่ประสบเหตุ เขาตัดสินใจวิ่งลงจากรถบัสตรงไปยังรถที่พลิกคว่ำทันที เขารีบปลดเข็มขัดที่นั่งคนขับ ดึงเขาออกมาจากซากรถ ปากพร่ำพูดปลอบประโลมชายผู้เคราะห์ร้ายว่า “ไม่เป็นไร คุณจะไม่เป็นไร… ครอบครัวของคุณยังต้องการคุณ ลืมตาตื่นไว้นะครับ” ครู่ต่อมา ไฟลุกท่วมรถ โชคดีที่ดึงคนขับออกมาจากรถได้ทัน แอรอนยอมถอดเสื้อสะอาดตัวเก่งเพียงตัวเดียวของเขาออกและใช้มันช่วยห้ามเลือดที่ศีรษะของผู้บาดเจ็บ เขาอยู่เฝ้ารอจนนักผจญเพลิงและหน่วยกู้ภัยฉุกเฉินมาถึง…แล้วแอรอนก็พลาดนัดสัมภาษณ์งาน เขารู้ว่านั่นเป็นนัดครั้งสำคัญของเขา โดยเฉพาะคนที่เพิ่งออกจากคุก แต่ก็มีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่า เมื่อมีคนถามว่าทำไมยอมเสียโอกาสขนาดนั้น…เขาตอบว่า “เรื่องงานเดี๋ยวก็มาใหม่ได้แต่เรื่องของชีวิต มีแค่ครั้งเดียวมาร์กาเร็ต บี. มอสส เคยกล่าวว่า “ความหวัง คือหน้าต่างบานใสที่ยอมให้แสงสว่างและโอกาสใหม่ ๆ ผ่านเข้ามา ถ้อยคำดี ๆ, ความมีน้ำใจ และความรักจะเปิดหน้าต่างบานนั้น… ความหวัง, ก็เป็นเช่นเดียวกับแสงตะวันอบอุ่น ที่สามารถทำให้เรากลับมามีชีวิตได้…”แม้แอรอนจะเคยทำผิดพลาด แต่เขาก็ยังมีความหวัง ความหวังที่มิใช่มีเพื่อตัวเองเท่านั้น… หากยังสละตนเสี่ยงชีวิตเป็นหน้าต่างแห่งความหวังสำหรับผู้อื่นด้วย เป็นหน้าต่างบานใสที่ยอมให้แสงตะวันผ่านเข้ามาชุบชีวิตคนขับรถที่ประสบอุบัติเหตุให้ลืมตาตื่น มีลมหายใจต่อไป…เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายในวงกว้าง ชุมชนได้ทราบเรื่องราวของแอรอน พวกเขาจึงจัดทำเพจระดมเงินบริจาคเพื่อช่วยเหลือเขา เพียงไม่กี่วัน ก็มีจำนวนมากกว่า 60,000 ดอลลาร์ นอกจากนี้ ยังมีหลายบริษัทองค์กรเสนองานให้เขาทำ บางข่าวบอกว่า บริษัทที่แอรอนจะไปสัมภาษณ์งานได้ขยายเวลาให้เขามาสัมภาษณ์ใหม่…สิ่งดี ๆ เหล่านี้ เกิดขึ้นได้ เพราะเขาได้เปิดหน้าต่างแห่งความหวังให้คนอื่นก่อน สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลงจึงพัดเข้ามาคลายร้อนให้ชีวิตของเขาได้ผ่อนคลายและร่มเย็นทุกเช้าที่ตื่นมา ไม่ว่าฟ้าข้างนอกจะมืดหม่นเพียงใด… จงเป็นหน้าต่างให้ใครสักคน !ปะการัง (ขอขอบคุณ)