คนอายุใกล้ห้าสิบปีหรือมากกว่าคงเคยดูภาพยนตร์การ์ตูนอเมริกันทางโทรทัศน์เรื่องป็อบอาย (Popeye) กลาสีเรือตาเดียวกล้ามใหญ่กันมาแล้ว การ์ตูนเรื่องนี้ช่วง ค.ศ.1980 นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ที่มีดาราฮอลลีวู้ดโรบิน วิลเลียมส์ แสดงเป็นตัวนำ ฉายทางโรงภาพยนตร์ซึ่งไม่แน่ใจว่านำมาฉายในเมืองไทยหรือเปล่า เสียดายภายหลังเมื่อมีการรณรงค์ลดละเลิกบุหรี่ การ์ตูนและภาพยนตร์เรื่องป็อบอายถูกระงับฉายในหลายประเทศ โทษฐานคือป็อบอายตัวเอกคาบไปป์พ่นควันโขมงอยู่บ่อยๆ กล่าวหากันว่าป็อบอายสูบไปป์เป็นตัวอย่างที่ไม่งามสำหรับเด็ก กลายเป็นอย่างนั้นในความไม่งามมีความงามอย่างหนึ่งของป็อบอายที่ผู้ใหญ่นำมาใช้สอนเด็กให้รักการกินผัก ทุกครั้งที่กินสปิแนคกระป๋อง ป็อบอายจะเกิดพลังมหาศาลในน้ำหนักหมัด การ์ตูนป็อบอายจึงกลายเป็นภาพจำเชิงบวกที่อาจช่วยให้เด็กรักการกินผัก อย่างไรก็ตาม ความที่ผักทั้งเหนียวและไม่อร่อยสำหรับเด็ก อีกทั้งเด็กไม่เคยรับรู้เรื่องหวานเป็นลม ขมเป็นยา ไม่รู้จักโรคหัวใจหรือโรคมะเร็ง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าประชากรที่ชอบกินผักรสขมเสี่ยงต่อมะเร็งน้อยกว่ากลุ่มประชากรที่ไม่ชอบกินผัก การ์ตูนป็อบอายจึงช่วยให้เด็กรักการกินผักได้บ้างไม่ได้บ้าง เด็กจึงยังปฏิเสธการกินผักไม่เคยเปลี่ยนที่กล่าวถึงป็อบอายก็เพราะเรื่องผักสปิแนค (Spinach) นี่แหละ ผักสปิแนคเมื่อครั้งการ์ตูนป็อบอายนำเข้ามาฉายในบ้านเรายุคแรกๆ คนไทยเข้าใจว่าสปิแนคคือผักโขมหรือผักขม อันที่จริง สปิแนคไม่ใช่ผักโขมแต่เป็น “ผักปวยเล้ง” ผักชนิดนี้ให้ประโยชน์สูงพอๆกับผักตำลึง มีสารเบต้าแคโรทีนค่อนข้างสูง เบต้าแคโรทีนจัดเป็นสารสร้างวิตามินเอซึ่งเป็นวิตามินที่เป็นประโยชน์ ช่วยให้สายตารวมถึงการมองเห็นเป็นปกติ ใครขาดวิตามินเอจะมีปัญหามองอะไรในที่มืดไม่ค่อยเห็นจึงเรียกกันว่าไก่ตาฟาง อยากได้วิตามินเอก็ต้องแนะนำให้กินผักใบเขียวเข้ม ปวยเล้งคือตัวเลือกหนึ่งที่ช่วยป้องกันปัญหาจากอนุมูลอิสระได้ ช่วยป้องกันโรคหัวใจ มะเร็ง ต้อกระจก ผักปวยเล้ง 100 กรัมเป็นแหล่งของเบต้าแคโรทีนเมื่อเทียบเป็นหน่วยของเรตินัลหรือวิตามินเอสูงถึง 420 ไมโครกรัม นอกจากนี้ผักปวยเล้งยังมีธาตุเหล็กค่อนข้างสูง ช่วยเสริมเหล็กให้ร่างกายได้อีกบางส่วน แต่ความป็อบปูล่าของปวยเล้งเวลานี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศญี่ปุ่น เกาหลีใต้และไต้หวัน ไม่ใช่เรื่องของเบต้าแคโรทีนหรือธาตุเหล็ก แต่เป็นเรื่องของสารไฟโตนิวเทรียนท์ตัวหนึ่งที่ชื่อว่า “5-เอแอลเอ” (5-ALA) ซึ่งย่อมาจาก 5-amino levulinic acid เป็นกรดอะมิโนที่เป็นสารตั้งต้นสร้างฮีมที่เป็นองค์ประกอบสำคัญในเฮโมโกลบินของเลือด ในบรรดาผักด้วยกัน ผักปวยเล้งนับเป็นแหล่งของ 5-เอแอลเอที่ดี งานวิจัยของ ดร.ยาสุเทรุ ซากูราอิ (Yasuteru Sakurai) แห่งมหาวิทยาลัยนางาซากิ ญี่ปุ่น และคณะ ตีพิมพ์ในวารสาร Biochem Biophys Res Commun เดือนมีนาคม ค.ศ.2021 สดๆร้อนๆและงานวิจัยอื่นอีกหลายชิ้นยืนยันตรงกันว่าสาร 5-เอแอลเอ สามารถยับยั้งการเติบโตของเชื้อไวรัสที่ก่อปัญหาโรคโก-วิดสิบเก้าที่กำลังสร้างปัญหาขนาดหนักให้กับโลกและประเทศญี่ปุ่นได้ คล้ายคลึงกับสารไฟโตนิวเทรียนท์ที่พบในสมุนไพรไทยอย่างฟ้าทะลายโจรหรือกระชายขาว ผักปวยเล้งอยู่ในรูปของผักใบ กินแล้วไม่เลี่ยนไม่ก่อปัญหาทั้งอร่อยอีกต่างหาก ผักปวยเล้งหรือสปิแนคจึงดังเหลือเกินในญี่ปุ่นขณะนี้#drwinaidahlan, #ดรวินัยดะห์ลัน, #ผักปวยเล้ง, #สปิแนค
