ปัญหาใหญ่ของโควิด-19 คือระบาดรวดเร็วจำเป็นต้องเร่งยับยั้ง สถานที่ที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อมากที่สุดกลายเป็นโรงพยาบาล ทีมแพทย์สิ้นเปลืองอุปกรณ์ PPE อย่างมาก เพียงการเสียเวลาและเสียทรัพยากรกับชุดป้องกันทั้งตัวที่ให้กับทีมแพทย์นับว่าหนักหนาสาหัสแล้ว ความไม่ปลอดภัยนี่เองที่ทำให้ทีมแพทย์เสี่ยงที่สุดต่อการติดเชื้อ แนวคิดในการแก้ปัญหาอย่างจิรังลดการสูญเสียกำลังคนและทรัพยากรเห็นทีต้องพึ่งหุ่นยนต์และปัญญาประดิษย์หรือเอไอ (Artificial intelligence) ที่พัฒนาขึ้นเพื่อการนี้เป็นการเฉพาะ
คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ส่งทีมงานวิจัยลงมาทำงานเป็นตัวหลักในงานนี้ หนึ่งในทีมที่วันนี้กลายเป็นกำลังสำคัญคือนักพัฒนาโปรแกรมหุ่นยนต์หนุ่ม นายไม้ไฑ ดะห์ลัน หลานชายของผมเอง ไม้ไฑหลังจากจบตรีวิศวะ จฬ. ได้เรียนปริญญาโทควบเอกอยู่ที่ภาควิชาเครื่องกล คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เคยคว้าตำแหน่งแชมเปี้ยนประเทศไทยเรื่องหุ่นยนต์เมื่อสองสามปีที่ผ่านมา เป็นผู้แทนประเทศไทยไปแข่งขันหุ่นยนต์นานาชาติที่สิงคโปร์ ได้ทำงานช่วงสั้นๆที่ญี่ปุ่นสร้างโปรแกรมแก้ปัญหาเครื่องมือให้มหาวิทยาลัยญี่ปุ่นกระทั่งได้รับการตีพิมพ์ในวารสารนานาชาติ ได้รับการยกย่องเกียรติคุณอย่างมากในเวลานั้น
วันนี้นายไม้ไฑใช้ทักษะของตนเองพัฒนาหุ่นยนต์ร่วมกับทีมวิศวกรจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเพื่อสนับสนุนทีมแพทย์ของหลายโรงพยาบาลซึ่งเป็นทัพหน้าในการสู้ภัยโควิด-19 เห็นทีมประเทศไทยทำงานเสียสละกันอย่างขยันแข็งขันแล้วก็อุ่นใจ ยิ่งเห็นหลานชายสองคนคือนายไม้ไฑ ดะห์ลัน และนายแพทย์สัณฐิติ ดะห์ลัน ผู้อำนวยการศูนย์บริการการแพทย์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ยืนอยู่ตรงแถวหน้าแล้วก็ยิ่งภาคภูมิใจ
