ไขมันในพุงเรียกว่า visceral fat ทำหน้าที่ป้องกันอวัยวะภายใน มีธรรมชาติที่แตกต่างจากไขมันใต้ผิวหนัง (subcutaneous fat) หากไขมันในพุงมากเกินไปแทนที่จะช่วยปกป้องกลับสร้างปัญหาได้โดยไขมันพุงในปริมาณพอเหมาะช่วยสร้างโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับความสมดุลของภาวะอักเสบในอวัยวะภายใน หากไขมันมีมากย่อมสร้างโปรตีนมากเกินไป ผลที่ตามมาคือภาวะอักเสบมากเกินไปกลายเป็นการก่อโรค เหตุนี้เองจึงทำให้คนที่มีไขมันในพุงมากมีความเสี่ยงต่อภาวะหลอดเลือดอักเสบก่อปัญหาเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด
โปรตีนฮอร์โมนบางตัวยังเกี่ยวข้องกับการควบคุมความดันโลหิตอีกทั้งการหลั่งกรดไขมันออกจากเซลล์ไขมันในพุงตรงเข้าสู่ตับได้ง่าย นำไปสู่การสร้างไลโปโปรตีนได้รวดเร็ว คนพุงใหญ่จึงมักเกิดปัญหาไขมันสูงในเลือดโดยเฉพาะอย่างยิ่งคอเลสเตอรอลกลุ่มแอลดีแอลที่เป็นไขมันตัวร้าย นอกจากนี้ยังมีปัญหามะเร็งเต้านมและโรคปลายประสาทเสื่อมอีกต่างหาก ไขมันในพุงล้วนมาจากพลังงานส่วนเกินที่ร่างกายสะสมไว้ หากต้องการลดไขมันในพุงต้องหาทางลดเส้นรอบเอวลงให้ได้ ซึ่งมีวิธีการไม่ยากนัก ประการแรกคือกินอาหารโปรตีนสูง เน้นปลา สัตว์ปีกที่เอาหนังออก เลี่ยงอาหารที่มีน้ำตาลสูง คาร์โบไฮเดรตที่ขัดสีสูง เลี่ยงน้ำตาลจากน้ำตาลทรายและฟรุคโตสไซรัป ประการที่สองคือลดพลังงานที่ได้รับจากอาหารลง ง่ายที่สุดคือลดพลังงานจากอาหารประเภทน้ำตาลสูงลง
ประการที่สามเลือกอาหารเช้าที่มีโปรตีนสูงเพื่อช่วยให้ร่างกายกระฉับกระเฉงและสดชื่นไปได้ทั้งวัน ประการที่สี่อย่าละเว้นอาหารมื้อใดมื้อหนึ่ง การงดอาหารไม่ช่วยให้ลดน้ำหนักตัวได้เลย ประการที่ห้าหาทางเพิ่มกล้ามเนื้อในร่างกายให้มากขึ้นอย่างเช่นการเล่นเวท การซิทอัพหรือออกกำลังกายที่มีการใช้กล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการสลายพลังงานในร่างกาย ประการที่หก ออกกำลังกายด้วยการวิ่งหรือเดินเร็วให้ได้ครั้งละ 30-60 นาทีสัปดาห์ละ 2-4 ครั้ง จะช่วยให้ไขมันในพุงลดลงได้ดี
ประการที่เจ็ดหาทางลดความเครียด เพราะความเครียดกระตุ้นให้ร่างกายสะสมไขมัน อาจจะใช้วิธีการฟังเพลงเบาๆหรือทำโยคะ ประการที่แปดคือนอนหลับให้ได้ 7-8 ชั่วโมงต่อคืนซึ่งจะช่วยให้ร่างกายลดการสร้างฮอร์โมนหิว ประการสุดท้ายคือทำตัวให้กระฉับกระเฉงอยู่เสมอ ซึ่งจะช่วยให้ร่างกายใช้พลังงานส่วนเกินได้มาก ทำให้ได้จนกลายเป็นเรื่องปกติอย่างนี้ไขมันในพุงลดลงได้แน่นอน เส้นรอบเอวจะลดลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ
