เดิน/วิ่งหมื่นก้าววันสงกรานต์

หยุดยาวสงกรานต์วันปีใหม่ไทย คนเป็นล้านจากทั่วโลกแห่มากรุงเทพฯและประเทศไทย ผมในฐานะคนกรุงเทพฯ กลับใช้เวลาพักผ่อนอยู่กับบ้าน ไม่ได้ไปไหนเลย จะเว้นก็แต่วันที่ 16 เมษายน 2567 หยุดยาววันสุดท้าย ช่วงห้าโมงเย็นถึงหนึ่งทุ่ม ผมไปเดินวิ่งอยู่ที่สนามเจริญสุขมงคลจิต สนามบินสุวรรณภูมิ เพื่อทำก้าวสะสมให้ครบหนึ่งหมื่นก้าว โดยเดินผสมวิ่งสี่รอบๆละ 2,200 ก้าวใช้เวลารอบละ 20 นาที บวกกับเดินไปมาก่อนหน้านั้น 1,300 ก้าว ใช้เวลาไปชั่วโมงครึ่ง สะสมได้ครบหมื่นก้าวพอดิบพอดี อากาศร้อนอบอ้าวขนาดนั้นทำให้ได้เหงื่อมาพอสมควร กับสุขภาพที่ได้เพิ่มมาก็ต้องบอกว่าคุ้ม

สนามเจริญสุขฯ อยู่ไม่ห่างจากบ้านอ่อนนุชของผมสักเท่าไหร่ ขับรถยี่สิบนาทีก็ถึง ออกจากบ้านบ่ายสามโมงนัดหมายเพื่อนๆวัย ส.ว.สองสามคนที่ตลาดเสรีมาร์เก็ต เดอะไนน์ พระรามเก้า ถึงเวลาสี่โมงครึ่งจึงออกเดินทางไปสนามเจริญสุขฯ เส้นทางคือขับรถตรงไปสนามบินสุวรรณภูมิจากนั้นแยกซ้ายออกทางครัวการบินไทย ขับตรงไปจนถึงสนามเจริญสุขฯ สนามนี้ทางสุวรรณภูมิสร้างเลนจักรยานมาตรฐานโลกความยาว 23.5 กิโลเมตรรอบสนามบินสุวรรณภูมิไว้ แถมลู่จักรยานระยะสั้นความยาว 1.6 กิโลเมตรกับลู่เดิน/วิ่งความยาว 1.5 กิโลเมตรไว้เป็นติ่งวงใน นอกจากนั้นยังมีสนามเด็กเล่นและศูนย์อาหารแยกไว้อีก ผมไปเดิน/วิ่งอยู่ในลู่ที่เป็นติ่งนั่นแหละ

อย่างที่เคยบอกคือผมออกกำลังกายโดยการเดิน/วิ่งวันละหมื่นก้าว ในที่ทำงานบ้าง ที่บ้านบ้าง นานๆครั้งก็มาที่สนามเจริญสุขฯที่ว่านี้ หลายครั้งใช้วิธีเดินเร็วที่ย่านสยามและเพลินจิต เพลิดเพลินกับทางเดินลอยฟ้าและฟุตบาทที่พัฒนามากขึ้นของกรุงเทพฯ ฝุ่นควันพีเอ็ม 2.5 ทำให้ผมต้องใช้วิธีเดินไปมาในที่ทำงานบ่อยกว่าสถานที่อื่น บางครั้งใช้วิธีเดินอยู่ในสวนหย่อมเล็กๆใต้สะพานมอเตอร์เวย์หัวถนนศรีนครินทร์ ปอดและหัวใจได้ทำงานมากขึ้นทว่าเมื่อคิดถึงฝุ่นพีเอ็มก็ไม่รู้ว่าสุขภาพจะดีขึ้นหรือแย่ลง คิดเข้าข้างตัวเอง ผมว่าน่าจะดีขึ้นไม่งั้นคงไม่ออกไปเดินเอาปอดรับฝุ่นอย่างนั้น #ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #เดินวิ่งหมื่นก้าว, #สนามเจริญสุขมงคลจิต

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *