คำถามมีว่าคนยิวฉลาดเพราะพันธุกรรมใช่ไหม ซึ่งมีทีมวิจัยหลายกลุ่มช่วยกันหาคำตอบ สรุปออกมาเป็นสองเหตุผลคือฉลาดเพราะ “พันธุกรรม” (Genetic) กับฉลาดเพราะ “สิ่งแวดล้อม” (Environment) ซึ่งมีตั้งแต่ศาสนา วัฒนธรรม ไปจนถึงการอบรมเลี้ยงดู ทั้งสองความเชื่อนี้ดูเหมือนฝ่ายที่อ้างเรื่องพันธุกรรมหาข้อมูลสนับสนุนแทบไม่ได้เลย ตัวอย่างของทีมวิจัยด้านพันธุกรรมที่น่าสนใจคือกลุ่ม เกรกอรี คอชรัน (Gregory Cochran) เจสัน ฮาร์ดี (Jason Hardy) และเฮนรี ฮาร์เพนดิง (Henry Harpending) ซึ่งตั้งสมมติฐานไว้ใน ค.ศ.2005 ว่าคนยิวแอสกีนาซีซึ่งเป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดมีดีกรีความฉลาดหรือไอคิวด้านการพูดและคณิตศาสตร์สูงกว่าคนเชื้อสายอื่นโดยน่าจะเป็นผลมาจากภาวะเครียดของชนกลุ่มนี้ที่ได้รับในยุคกลางระหว่าง ค.ศ.800 ถึง ค.ศ.1650 ทำให้ชนกลุ่มนี้แยกตนเองออกจากชนยุโรปเชื้อสายอื่นโดยนิยมแต่งงานกันเอง ใครที่แต่งงานกับชนเชื้อสายอื่นก็มักแยกตัวเองออกไปจากสังคม ขณะที่มีคนที่มิใช่ยิวน้อยมากแต่งงานกับคนยิว เป็นผลให้คนยิวผสมเผ่าพันธุ์อยู่ในกลุ่มเดียวกัน
ช่วงเวลาเดียวกัน ผู้ปกครองในทวีปยุโรปกีดกันไม่ให้คนยิวทำงานด้านเกษตรกรรมและช่างฝีมือ คนยิวจึงหันไปประกอบอาชีพด้านการค้า การเงินและการบริหารจัดการ ซึ่งชนยุโรปไม่นิยมทำกัน การถูกบังคับกลาย ๆ ให้ต้องทำงานในสาขาที่ใช้สมองยาวนานเกือบพันปี ตลอดสี่สิบชั่วอายุคนส่งผลให้เกิดการผ่าเหล่าในพันธุกรรมทีละน้อย กระทั่งสมองคนยิวพัฒนามากขึ้นทางด้านการใช้ภาษาและการคำนวณ ทั้งนี้นักวิจัยพบการเปลี่ยนแปลงทางสายพันธุกรรมเล็กน้อยในยีนที่เกี่ยวข้องกับเอนไซม์บางตัวในกลุ่มไลโซซัยม์ จึงอาจเป็นไปได้ว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ส่งผลให้ยิวพัฒนาสายพันธุกรรมจนเกิดความเป็นอัจฉริยะในบางด้านขึ้น
เมื่อมีผลดีย่อมต้องมีผลเสีย การสืบสายพันธุ์ในวงศ์วานเดียวกันส่งผลให้คนยิวเกิดโรคที่เกี่ยวข้องกับพันธุกรรมได้ง่ายเป็นต้นว่า Tay-Sachs, Gaucher’s disease, Bloom’s syndrome, Fanconi anemia ทั้งพบการผ่าเหล่าของยีน BRCA1 และ BRCA2 บางโรคส่งผลให้คนยิวอายุสั้นกว่าคนทั่วไป ประเด็นพันธุกรรมนี้ได้รับการคัดค้านค่อนข้างมากจากทีมวิจัยส่วนใหญ่ คนยิวจึงไม่ได้ฉลาดเพราะพันธุกรรมแต่เป็นผลจากสิ่งแวดล้อมต่างหาก
ในประเด็นพันธุกรรมนี้มีอยู่เรื่องหนึ่งที่น่าสนใจเป็นงานวิจัยของไมเคิล แฮมเมอร์ (Michael Hammer) แห่งมหาวิทยาลัยอริโซนา สหรัฐอเมริกา ค.ศ.2000 ทีมนี้พบว่าพันธุกรรมของคนยิวกับคนปาเล-ไตน์ไม่ต่างกันเลยจนแทบเป็นกลุ่มเดียวกัน สิ่งนี้อาจเป็นเหตุผลอธิบายได้ว่าในปัญหาความขัด-ย้งปัจจุบันระหว่างอิสรา-อลกับปาเล-ไตน์ เหตุใดฝ่ายแรกจึงยากที่จะเอาชนะฝ่ายหลัง คนปาเล-ไตน์มีความเป็นอัจฉริยะในระดับเดียวกับยิว สรุปอย่างนั้นก็น่าจะถูก
#ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #คนยิว, #คนปาเล-ไตน์
