วันนี้ก่อนกลับกรุงเทพฯ ผมกับทีมงานไปๅหาข้าวกลางวันรับประทานกันที่ Senayan City ห้างหรูแห่งใหม่ของจาการ์ตา บรรยากาศคึกคักไม่ต่างจากย่านสยามสแควร์ของกรุงเทพฯสักเท่าไหร่อินโดนีเซียมีประชากร 275 ล้านคน เป็นมุสลิม 85% ไม่ใช่มุสลิม 15% ซึ่งส่วนใหญ่เชื้อสายจีนคริสต์ ในจาการ์ตาที่เห็นเดินตามห้างจำนวนมากคือจีนคริสต์เหล่านี้ สิ่งที่เหมือนและแตกต่างจากประเทศไทยคือ คนจีนมาเลเซียและจีนอินโดนีเซียพูดภาษาจีน ขณะที่คนจีนไทยพูดภาษาไทย คนอินโดนีเซียและมาเลเซียพูดบาฮาซาคล้ายกัน 85% ทั้งสองฝ่ายจึงเข้าใจภาษากันเป็นส่วนใหญ่ สำเนียงอินโดนีเซียฟังนุ่มนวลกว่า แต่คนมาเลเซียมักบ่นว่าคนอินโดนีเซียพูดเร็วเหมือนปืนกล ดูทีวีมาเลเซียคลับคล้ายว่าจะนิยมใช้สำเนียงอินโดนีเซียโดยพูดช้าลงอีกอย่างที่ชอบในอินโดนีเซียคือโถปัสสาวะชายมีปุ่มกดน้ำชำระได้ ขณะที่บ้านเราขาดสิ่งนี้ ความเป็นอินเตอร์จึงหายไปแยะ บรรยากาศคริสต์มาสในห้างอินโดนีเซียค่อนข้างคึกคัก ความหรูหราไม่ต่างจากห้างแถวสยาม แต่ขนาดเล็กกว่า ร้านของเล่นเด็กในห้างอินโดนีเซียใหญ่กว่าในบ้านเรา คงเป็นเพราะอัตราการเกิดของเด็กบ้านเขาสูงกว่าของเรา ผมเข้าไปหาซื้อของขวัญวันเกิดให้ซัมเมอร์หลานสาวซึ่งจะครบหนึ่งขวบวันอังคารหน้านี้ เธอทั้งเดินทั้งวิ่งได้คล่องแล้ว ทว่ายังไม่พูด แต่เรียกป๋าเรียกมี๊ เรียกยายได้ ขาดแต่เรียกตาคือผมคนเดียว เป็นซะอย่างนั้น #ดรวินัยดะห์ลัน, #drwinaidahlan, #Jakartahalalfestival
