ชั้นฟ้าคือหลังคาปกป้องโลก

ในอัลกุรอานมีหลายอายะฮฺ (วรรค) ให้ความหมายที่ยากมากที่ผู้คนในยุคเก่าจะทำความเข้าใจได้ ในซูเราะฮฺ (บท) ที่ 6 อายะฮฺที่ 125 กล่าวว่า “ผู้ใดที่อัลลอฮฺทรงต้องการจะแนะนำก็จะทรงให้หัวอกของเขาเบิกบานเพื่ออิสลาม และผู้ใดที่พระองค์ทรงต้องการจะปล่อยให้หลงทางก็จะทรงให้ทรวงอกของพวกเขาแคบอึดอัด ประหนึ่งว่าเขากำลังขึ้นไปบนฟากฟ้าในทำนองนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้มีความโสมมแก่บรรดาผู้ที่ไม่ศรัทธา” วรรคนี้น่าแปลกที่อัลกุรอานกล่าวถึงความอึดอัด กระทั่งหายใจไม่ได้เมื่อขึ้นบนฟากฟ้า

คนยุคใหม่หากใช้บริการสายการบินย่อมรู้ว่าเครื่องบินจำเป็นต้องไต่ระดับให้สูงกว่า 10 กิโลเมตร เพื่อขึ้นสู่อีกชั้นบรรยากาศหนึ่งที่มีแรงเสียดทานน้อย ความแปรปรวนต่ำ บรรยากาศชั้นที่ว่านั้นคือบรรยากาศชั้นที่สองมีชื่อเรียกว่า “สตราโทสเฟียร์” ที่มีความสูงนับจากระดับน้ำทะเลตั้งแต่ 10-45 กิโลเมตร ส่วนชั้นที่หนึ่งมีอากาศหนาแน่น ค่อนข้างแปรปรวน อยู่ในระดับตั้งแต่ 0 ถึง 10 กิโลเมตร เป็นชั้นที่เรียกว่า “โทรโพสเฟียร์” เหตุนี้เครื่องบินโดยสารจึงต้องบินให้พ้นบรรยากาศชั้นที่หนึ่งขึ้นสู่บรรยากาศชั้นที่สอง

บรรยากาศห่อหุ้มโลกยังมีอีกสามชั้น โดยชั้นที่สามมีชื่อว่า “มีโซสเฟียร์” สูงขึ้นไปตั้งแต่ 45-80 กิโลเมตร อุณหภูมิค่อนข้างต่ำ ชั้นที่สี่คือ “เทอร์โมสเฟียร์” ตั้งแต่ 80-500 กิโลเมตรจากผิวโลก อุณหภูมิในชั้นนี้สูงขึ้นจาก 227-1,727 องศาเซลเซียส ชั้นที่ห้าคือ “เอ็กโซสเฟียร์” นับจาก 500 กิโลเมตรขึ้นไปจนถึง 1,000 กิโลเมตรโดยไม่เกิน 10,000 กิโลเมตร ถือเป็นชั้นนอกสุดของชั้นบรรยากาศของโลก อุณหภูมิสูงขึ้นถึง 726 องศา การบินจากนอกโลกผ่านบรรยากาศชั้นที่ 4 และ 5 จึงต้องมีเครื่องป้องกันความร้อนคุณภาพสูง

บรรยากาศห่อหุ้มโลกเป็นชั้น ๆ เช่นนี้ช่วยให้โลกได้รับการปกป้องจากอันตรายต่าง ๆ ที่มาจากอวกาศไม่ว่าจะเป็นรังสีอันตรายหรือสะเก็ดดาวต่าง ๆ ที่มีอยู่เกลื่อนกลาดในอวกาศ เมื่อผ่านเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของโลก เศษดาวเหล่านั้นถูกเผาไหม้กลายเป็นจุลมองเห็นจากพื้นโลกในรูปของดาวตกหรือผีพุ่งใต้ บรรยากาศห่อหุ้มโลกจึงทำหน้าที่เสมือนหลังคาป้องกันผิวโลกรวมทั้งสิ่งมีชีวิตเช่นมนุษย์ไม่ให้ได้รับอันตรายจากปัญหาต่าง ๆ ที่มาจากอวกาศ เรื่องอย่างนี้นักวิทยาศาสตร์ยุคใหม่รู้กันดีอยู่แล้ว

มนุษย์อาศัยอยู่บนผิวโลกมีอากาศหนาแน่น หายใจปลอดโปร่ง หากเดินทางสูงขึ้นไปด้านบนของท้องฟ้า ความรู้สึกปลอดโปร่ง หายใจโล่งจะค่อย ๆ หายไปจนกระทั่งเริ่มรู้สึกอึดอัด หากขึ้นไปถึงระดับความสูง 6,000 เมตรจนถึงความสูง 8,000 เมตร มนุษย์ไม่สามารถหายใจได้แล้วเนื่องจากขาดอ็อกซิเจนกระทั่งต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ ความรู้สึกอึดอัดเพราะขาดอากาศหายใจในพื้นที่สูงเช่นนี้ คนอาหรับในทะเลทรายอาระเบียไม่เคยสัมผัสมาก่อน เทือกเขาสูงสุดในอาระเบียคือจาบัลเซาดาสูงเพียง 3,000 เมตรเท่านั้น สูงกว่านั้นคือภูเขาดามาวันด์ (Damavand) ในอิหร่านที่ระดับ 5,600 เมตร ซึ่งยังไม่เพียงพอที่จะสร้างอาการอึดอัดหายใจลำบากได้ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงนับเป็นความมหัศจรรย์ที่คำเช่นนี้ปรากฏในอัลกุรอานเมื่อกว่า 1,400 ปีมาแล้ว

#drwinaidahlan, #วินัยดะห์ลัน, #บรรยากาศห่อหุ้มโลก, #อัลกุรอาน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *