1. มนุษย์มีความสามารถในการร่วมมืออย่างยืดหยุ่นในขนาดที่ใหญ่กว่าความร่วมมือในสังคมที่สัตว์ทุกชนิดสร้าง ความร่วมมือระหว่างมนุษย์เป็นไปอย่างยืดหยุ่นสามารถปรับปรุงเปลี่ยนแปลงได้
2. มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่สร้างสิ่งสมมติที่อาจมีหรือไม่มีอยู่จริงขึ้นมาได้โดยสร้างจินตนาการและความเชื่อร่วมกัน ทั้งสามารถทำให้จินตนาการเหล่านี้กลายเป็นผู้กำหนดชะตากรรมของมนุษย์
3. มนุษย์ค้นพบอยู่ตลอดเวลาว่าตนเองไม่รู้อะไรเลย เสมือนแผนที่ที่ว่างเปล่า (Empty Map) พร้อมเติมสิ่งใหม่เข้าไป มนุษย์กลุ่มใดหากเข้าใจว่าตนเองล่วงรู้หมดแล้วไม่จำเป็นต้องเติมเต็มความรู้ใหม่เข้าไปอีก ผลที่ตามมาคือความถดถอยและความพ่ายแพ้ของมนุษย์กลุ่มนั้น
4. มนุษย์บางกลุ่มมีอำนาจมากกว่ากลุ่มอื่นเนื่องจากมีความทะเยอทะยานที่จะครอบครองมากกว่า
5. มนุษย์มีความสุขในลักษณะที่สัมพัทธ์ สุขมากหรือน้อยโดยสัมพัทธ์กับสิ่งแวดล้อมรอบตัว ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ใกล้ชิดส่งผลให้มนุษย์มีความสุขสัมพัทธ์ที่สูงขึ้น
ข้อสรุปทั้งหมดนี้ทางกลุ่ม Standard Podcast เป็นผู้รวบรวมไว้จากการอ่านหนังสือเล่มข้างต้นของ Yuval Noah Harrari จึงต้องขอขอบคุณ ส่วนผมที่อ่านหนังสือจบไปสองรอบนำข้อสรุปที่ว่ามาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติม ผิดถูกอย่างไรยังไม่ทราบ พวกเราแต่ละคนมีศักยภาพด้านการคิดวิเคราะห์และวิพากษ์ สามารถแสดงความเห็นกันได้ตามสะดวก